A letter from June 19th, 2024

Hello, 

I'm writing this letter para sabihin na bumabalik nanaman tayo sa dati. I just read the letter we wrote nuong grade 10 tayo. I can't help but get emotional kasi tanginaa, akala ko aangat tayo, magbabago tayo pero, ganon padin eh. Ang dami kong realizations while writing this letter. 
I realize na kahit anong gawin natin, ito lang taposMababa ka, hanggang dyan ka langHindi kana magbabago kasi hindi mo kayang mag isaAkala mo madami kang kaibigan na andyan para sayo pero mali ka, andyan sila because masaya kalang kasama.
Hanggang ngayon, tinatapaktapakan lang tayo, paulit ulit na pinapahiya at kinakahiya ng lahat. May, sobrang daming naganap sa buwan nayan. You've been bodyshamed, humiliated and embarrassed again and again by your classmate and family. I asked myself, deserve ba natin yon? may ginawa ba tayong kasalanan para mangyari satin yon? kasi tangina. Ayaw ko na, please, i want it to stop. 
kanino ba ako magmamakaawa para mabigyan tayo ng masaya na buhay? Ayaw kong sumuko kasi wala pa akong napapatunayan and you're 19 years old na sobrang **** up ang buhay. Kanino tayo manghihingi ng tulong? kanino tayo magsasabi ng problema natin? wala kasi lahat sila pare parehas lang na pinaparam*** sayo kung gaano ka kawalang kwenta. 
Ang sakit sakit, sobrang sakit kasi bakit? tangina pati ang diyos na question ko na, bakit? bakit ganito ang buhay ko? bakit ganito ang itsura ko? bakit ganito ang katawan ko? ang kulay ko? lahat ng pangit sa babae nakuha ko na. Sobrang pagod na ako, pagod sa paulit ulit na sinasabing ang taba ko, ang pangit ko, ang itim ko at kung ano ano pa. Bakit sa dinami dami sa mundo ako pa? 
Sana masagot lahat ng tanong ko kahit ayaw ko na:(