A letter from Dec 18, 2023

Merhaba Enes, Şu 1 haftalık tatilden sonra herşey daha kötü oldu, artık hergün okuldan geldiğimde yatağıma giriyorum etüte kadar etütün yarısında çıkıyorum tuvalette etütün bitmesini bekliyorum bitince de yine aynı geceye kadar yatağımda kulaklığım takılı sabahtan akşama kadar twitter da dolaşıyorum yada dizi falan izliyorum (The Peripheral izledim çok güzel dizi bazı şeyleri anlamadım bu yüzden baştan izleyecem, sen bunu okuyunca 2. sezon çıkmış olur herhalde) sonraki gün 8.40 ta uyanıyorum okula gidiyorum, yalnız başıma okul bitene kadar kafamı gömüyorum, hiç yani gerçekten arkadaşım dediğim kimse yok belki Ege diyecemde onla da çok arkadaş değil gibiyiz, nakil alıyorum bitirmeyi planladığım okuldan nakil alıyorum (Poznan dinliyorum) Atatürk Lisesine 3 boş yer ve ben 4. yüm umarım bitane daha kontenjan açılır, hayatımı hep daha iyisini hayal ederek geçirdim ve bu yüzden de çoğu şeyi kaybettim, hâla bendeki sorunu bulamadım ne yapıyorum da arkadaşım olmuyor, bunu çok düşündüm hatta neredeyse tüm gün bunu düşünüyorum ama yok cevap sandığım hiçbirşey doğru çıkmıyor hep Bi hatam var, keşke A. Samed yada a. baki gibi biri olabilseydim yada yok onlar gibi olmama gerek yok aslında şu an olduğumdan farklı biri olsam yeter bana, uzun yaşamak istemiyorum, ben bu eziyeti bir ömür yaşayamam dayanamam 25 - 30 benim için yeter, ailem ile yaşarım evlenmem bir başkasının hayatını mahvedemem, diyeceklerim bu kadar sanırsam görüşürüz.(bunu benden başka biri okursa lütfen okumamış gibi davransın ve kimseyede söylemesin hadi bana eywallah)