A letter from October 1st, 2023

Dear FutureMe, Vandaag was ik met Isa naar buiten. Het was ochtend en de speelplaats was in de schaduw. Isa vindt takjes en twijgjes leuk om mee te spelen en hij had er eentje gevonden waarmee hij rond aan het lopen was. Op een gegeven moment gingen we naar de boomhut en Isa nam zijn stokje mee. Hij speelde ermee en deed het stokje in het het hek van de middelste boom. Oh ohhhh! Het twijgje viel! Enthousiast pakt Isa mijn hand vast en leidt mij naar beneden al oh ohhh roepend met zijn lieve hoge stemmetje. Oh ooohhh Babah! Oh oohhhhh Babah Babah oh ooohhh! Toen we aankwamen wees hij naar (een verkeerde) boom en riep nog een keer oh ooohhh! Hij wist dat het takje door het hek naar beneden was gevallen en ook waar het was en hoe erbij te komen. Helaas voor hem was het de middelste boom en ik kon daar niet bij komen.... We hebben een ander twijgje gevonden en zijn verder wezen spelen. Hoe doet Idris dit? Kan hij dit soort dingen al? Heeft hij al dit probleem oplossend vermogen? Moet dat nog komen? Is het eral in een andere vorm? Nu is Idris even oud als Isa toen was en het is misschien leuk om die vergelijking te maken! Spreek je a Maleisisch???? Groetjes uit het verleden!