A letter from Jul 27, 2022

Ako 'to----ikaw, July 27, 2022 2 years na rin siguro simula nung huli akong gumawa nang mahabang kwento (yung mula sa puso, hindi ginagamitan ng idea from internet), hindi na ako ganoon ka-sanay ngayon, marahil puro online lang ang ginagamit na mode para makapag patuloy sa pag-aaral kaya hindi na gaanong nalilinang 'tong kakayahan ko. 19 years old ako ngayon, mag-second year college next month sa Pambayang Dalubhasaan ng Marilao, kumuha ako ng kursong BSTM, hindi ko alam kung bakit pinursue ko ito kahit na alam ko sa sarili kong imposible dahil mahirap lang naman ako. Na-d-down ako ngayon dahil kapag may mag tatanong kung anong kurso ang kinuha ko at sinabi kong "tourism po" bigla nila akong titignan mula ulo hanggang paa. Maaring hinuhusgahan nila ako kasi hindi naman ako kagandahan pero alam ko sa sarili ko na "KAYA KO" na maipapasa ko ito at makakapagtapos ako, may pagkakataon lang talaga ngayon na nahihirapan ako dahil sa pang huhusga nila. Iniisip ko nalang na naiinggit sila sa akin kasi kahit na mahirap ang sitwasyon ko ngayon nagagawan ko pa rin ng paraang makapag-aral, na matibay ako. After 3 years, makakapagtapos ka kaya? Magiging cabin crew ka ba? Ang sabi naman ni papa sa akin, kahit hindi ako maging F.A basta nagtatrabaho ako sa kahit anong airlines masaya na siya. Minsan nakakapag-desisyon ng hindi tama at minsan feeling tama Lol Marami akong 'what if' ngayon, dahil sa mga desisyon ko tuwing masaya ako o galit pero tinatanggap ko naman ng bukal sa puso lahat ng consequences... Hys, inaantok na ako, bye, kitakits nalang after 3 years... *** LAUDE PLEASE! 🤞 Ako, Krizzelle Joy Banawan Cabatan