A letter from July 20th, 2020

Merhaba gelecekteki ben; Eğer hayattaysan ve kalbinde biri çiçek açtırabildiyse onun hatrına o bahçeyi kimseye talan ettirme. Hayatta değilsen de umarım toprağına güller getirecek vefalı insanların vardır. Şu an zor zamanlardan geçiyorsun ki zaten hayatının her dönemi zordu biliyorum. Aile içi psikolojik şiddetler doğrultusunda yeni bir hayat kurma çabaları, çevrenin giderek zararlı bir topluluğa dönüşmesi sonucu her şeyi bırakıp kendine çekilmen, depresyon, anksiyete, krizler hepsiyle baş ediyorsun. Yani bu mail sana ulaştığında çoktan her şeyle başa çıkmış olacaksın güçlü melek. Şu an paralel evrendeki benden yaşca büyük kendime nasıl nasihatler veririm bilemiyorum açıkçası biraz da ironik ve komik olacaktır bu durum :)) Her şeye rağmen hayatta olman güzel ve eminim her şeyi yoluna sokmuş ve güzel bir hayata sahipsindir. Hicbir zaman unutma sen etrafındaki herkesten daha güçlüsün. Istesen her şeyi elde edebilirsin ve her şeyin en iyisine layıksın. Hayat insanın önüne her zaman altın tepside sunulmaz meleğim. Zorluklara göğüs gerip her gün bir önceki günden daha güçlü devam etmen gerekir ve sen hep öyle yaptın. Hayatının aşkını buldun mu bilemiyorum ama 5 yıl geçmiş olacağını düşünürsek umarim bulmuşsundur ve umarim hayallerindeki ilişkiye sahipsindir. Senin yumuşacık bir kalbin var. Yaptığın hatalar senin kalbini karartmaz asla unutma ve bir de hata yapmaktan asla korkma. 5 yıl önceki sen çok cesur çok güçlü ve hata yapmaktan çekinmiyor. Ve bu haliyle de oldukça ıyi hissediyor. Aslında söyleyecek anlatacak çok şeyim var ama kafayi yememek ve kendimi bir terapi odasında bulmamak adına erken bitirmek istiyorum. Hep kendinden güç al. Tıpkı 5 yıl önce yaptığın gibi. Mutlu ol