A letter from June 27th, 2020

I guess to czas żeby to napisać, nie? Więc witaj drogi (or at least i hope drogi) Hubercie z 2025 roku. To właśnie dzisiaj 27.06.2020 pisze swój wywód z nadzieją, że przez te pięć lat nie zmienię maila tysiąc razy i uda mi się to przeczytać. Dzisiejszy dzień był całkiem spoko. Pomijając ojca który znowu jest zjebany jak zawsze. Pewnie totalnie nie będziesz pamiętać co dzisiaj robiłeś, więc no oprócz tego siedziałeś nie z własnej woli u wuja Studenta a potem kupiłeś kilogramowy makaron! I nowy smak monstera ale wiesz, makaron ważniejszy, nie? Wracając, skoro to czytasz to pewnie żyjesz. Jeśli chodzi o moje oczekiwania, to liczę, że znalazłem/znalazłeś/znaleźliśmy znajomych w liceum. I że udało nam się schudnąć, jeez. Serio, wiem, że rozumiesz mnie jak nikt inny, bo jesteś mną więc wiesz - PRÓBUJE OGARNĄĆ TYŁEK, REALLY. Mam też nadzieję, ze uczymy się całkiem dobrze, nie oczekuje niewiadomo czego, ale wiesz, mam nadzieje, że moja kariera protokolanta wciąż jest dostępna! Mam nadzieję też, że dobrze się bawisz w nowym domu! Nie chce mi się go nam remontować tho. Mam nadzieję, że mimo wszystko mimo róznicy pięciu lat wciąż jestem taki sam i chociaż trochę mniej jestem fajtłapą niż normalnie. ALSO, MAKARON Z SOSEM ALFREDO TO ŻYCIE I JESLI TO SIE ZMIENILO TO NIE WIERZE W SB. Powodzenia w życiu i na studiach i guess, Hubert.