A letter from June 27th, 2020

Sevgili gelecek ben; Merhaba ben! Ben senin tam beş yıl önceki 12 yaşındaki halin. Umarım iyisindir ve Eskişehir Anadolu Lisesinde üniversite sınavına hazırlanıyorsundur. Kesin senin şimdi fikrin değişmiş ve doktor olmaktan vazgeçmişsindir. Ama lütfen doktor ol. Yani ne yapacaksın sıkıcı bir meslek edinip sıkıcı bir hayat mı yaşayacaksın? Aman boşver, nasıl olsa sen bensin ve bende sen. Yanii sen her zaman doğru olanı yaparsın. Bu arada çok güzelsin, bunu daha önce diyen oldu mu hiç sana? Umarım arkadaşlarınla hala görüşüyorsundur. Eğer görüşmüyorsan lütfen onlarla bir şekilde iletişim kur tamam mı? Ha bir de bir şey soracağım, mete, liseyi bitirdi mi bari? Hala Dokuzuncu sınıfta değil umarım. Eee nasıl gidiyor? Korona ne alemde? Aşısı bulundu mu? Eğer zaman makinesi icat edildiyse ve aşıyı bulduysanız pls bize gönderin. Daha ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Yani kendimle konuşuyorum şu an. Bu, bu tuhaf. Ah aklıma geldi, hala bocce oynuyor musun sen? İnşallah oynuyorsundur yoksa seni döverim. Biz dün de anneme söylediğimiz gibi ünlü doktor bocceci olacağız. Ah dur başka bir şey daha geldi aklıma. O muhammer gıcığına gidip lise diplomanı gözüne soktun mu? En çok onu merak ediyorum. Bu arada ortaokukunu ve dersine giren tüm hocaları ziyaret et ve onlara teşekkür et. Onlar olmasa sen şu an murat tussuzdaydın biliyorsun değil mi? Sonra görüşürüz. Annemin sana selamı var. Hoşça kal Aslı. Tekrar yazacağım. 27/06/2020 Saat : 07:27 Aslı Şimal KANTAR Sevgilerle gelecekteki ben'e. Seni seviyorum ben. ❤️❤️❤️♥️♥️♥️