A letter from June 25th, 2020

Sevgili gelecekteki ben, Umarım bu seneleri gülümseyerek başımdan da bunlar geçmişti ya ama hepsini atlattım çok şükür diyerek okursun. Eğer öyle değilse ve hayatın hala tam olarak istediğin gibi değilse de üzülme. Çünkü neden üzülesin? Sen neler atlattın güzel kızım benim. Corona denen bela inşallah bitmiştir artık normal bir grip halini almıştır çünkü sağ olsun kendisi üniversite hayatımın içine etti. Ailenin kıymetini bilen bir insansın lütfen hepsi şimdi ki gibi yanında olmuş olsun. Hatta sen de kendi aileni kurmuş ol ve git gide büyümüş ol nolur. Olmadıysa da üzülme ama. Zaten hayatta ki tek gayen bu değildi nasibinde yokmuş bunu okuduğunda da üzme kendini. Şu an hayatında bir insan var. Yeni yeni tanıyorsun onu. Bazı pürüzler var, senin için önemli ama onun daha fark edemediği. Eğer bunları aşarsanız evlenmiş bile olabilirsiniz hatta bunu şu an beraber okuyup gülebilirsiniz de. Ama o yanında değilse hayırlı değilmiş kaderinde yokmuş demektir. Yanında başka biri varsa da kendini ezdirme ona. Ayaklarının üzerinde dur. Sen kendini güçlü olmaya ayaklarının üzerinde durmaya adadın. Seni kendi ayaklarının da üzerinde taşıyacak kadar seven ve değer veren biri olmasını her şeyden çok istiyorum. Başını yastığa ‘sonunda çok mutluyum ya’ diyecek rahatlıkta ve huzurda koymanı istiyordum her zaman. Umarım bu oluyordur hayatında. Şükür et. Arada unutuyordun şükretmeyi. Mutluysan her nefesinde şükret değilse de sabret. Mutluluğu herkes kadar hak eden birisin. Umarım mutlusundur. Ha bu arada da kendini sev. Kendine bile ara ara sevdiğini, söyle hissettir papatyam. Çünkü ben seni ve olduğun kişiyi seviyordum. Bu süre zarfında değişmemiştir diye düşünüyorum. Aslı diye bir arkadaşın var. Eğer küstüyseniz MUTLAKA şimdi ara barışın. Değilseniz de bu mailinin ss’ini at o da gülsün. Seni seviyorum küçük isotum. Hep mutlu kal.