A letter from June 22nd, 2020

Sevgili gelecekteki kendim, Şu an neredesin, ne yapıyorsun bilmiyorum. Bu mesaj sana gelir mi onu da bilmiyorum.. Hala hayatta olduğunu varsayarak bu mesajı sana 2020 yılından yolluyorum.. Şu an ben para kazanabilmek için hiç istemediğim bir işte çalışıyorum, güvenlik sınavına dün girdim. Sonucu dört gözle bekliyorum, umarım geçmişimdir ve bir kez daha sınava girmek zorunda kalmam. Şimdiye kadar ki işlerim hep ters gitti, eski çalıştığım yerimi çok özledim, arkadaşlarımı.. Ama işte şartlar.. Bir şeyleri başarmak istiyorum. Dışarıdan bakınca çok deli dolu görünüyorum, insanlar bana bazen gıpta ediyor. Çoğu zaman da zaten böyleydim ben, çoğu zaman. Ama bazen tadım kaçıyor boşlukla doluyor içim. Şu sıralar olduğu gibi. Korona virüs vakaları yeniden artmaya başladı. 3 aydır karantinadayız. 2. dalganın geleceği ve karantinanın devam edeceği tahmin ediliyor. Henüz yakalanmadım :) Bir çok insan girdi hayatıma, bir çok insan kaybettim. Onları özlüyor muyum? Yok ya ne özlemesi.. Aslında onlarla asla kafam uyuşmuyordu, hepsi karamsarlıkla dolu tiplerdi. Benim her zaman umudum vardı. Her zaman hedeflerim oldu. ufak tefek hedeflerdi ama yine de vardı. Her neyse; Eğer ölmediysen ve bir şekilde bu mesajı okuyorsan; umarım hayatın güzel bir şekilde ilerliyordur. Tabi bu biraz da bana bağlı :) 5 yıl sonra görüşmek dileğiyle..