A letter from Jan 04, 2025

Dear Riri, Hello, love. Ig magugulat ka if makita mo 'to? Or maybe hindi. Lalang, ang dami ko naffeel rn. Not in a bad way naman. Idk if you can still remember, pero last night i asked for a assurance. Dami ko kasing nararamdaman na takot, lalo na this month din non nag simula mag downfall(?) Rs natin last year. Tska dami mo nalaman sakin during nandun ako sainyo. Ewan ko, baka bigla nagbago isip mo. Ayun hehe. Though, ano, alam mo ba tuwing kasama kita or nasa inyo ako, dami ko natutunan? Hehe. Wala naman kasi ako madalas kaya ano, wapakels? Ginagawa ko lang sha sa paraang alam ko. Pero ayon. Mahal na mahal kita. Hindi pa ata enough ang words para iparam*** ko sayo mga nararamdaman ko rn. Mag ccollege na tayo, ang bilis masyado. I can still remember kung paano tayo mag worry nun kasi mag shs na tayo meaning mag kakahiwalay na tayo. Pero ngayon, mag ccollege na tayo. Hindi naging madali, ofc. But nasurvive natin. Sana ganon din sa college. Hindi man magiging madali fs, pero lagi lang natin sigurong tatandan na Us vs. Problem not You vs. Me. Thank you, love. Kasi nakasama kita nung new year? Hindi mo alam kung gaano kita naappreaciate. Sa sobrang dami kong naffeel ngayon hindi ko maipaliwanag nang maayos. Alam mo ba nag open up ako kay azza, kasi sobra akong maooverwhelm sa nararamdaman ko or sa mga iniisip ko siguro, hindi ko alam. Natatakot ako, ayun lang alam ko. Pero sabi niya "sa dami ng pinagdaanan niyo alam kong mahahanap niyo lagi ang pabalik sa isa't isa" narealize ko lang, sabagay. Sa ilang buwan 'no? Umuuwi pa rin talaga tayo sa isa't isa. Uuwi pa rin talaga ako sayo kahit anong mangyari. :>