A letter from August 16th, 2019

Sevgili Gelecekteki Ben, Bu mektubu dünün pişmanlıkları yarının umutları ile yazıyorum.Merhaba ben geçmişindeki o aptal küçük kız. Belki bu mektubu okurken şapşal şapşal gülümseyeceksin belki de bu mektubu asla okuyamayacaksın.Ikinci seçenek olmayacağını umuyorum yoksa bu bi intihar mektubundan farksız olacaktır.Hoş intihar mektubumuzun bu kadar dolu dolu olmayacağını biliyorsun sen de.Veda edebileceğin kişi sayısı arttı mı ki bunca yıldan sonra? Kırdın mı o sert kabuğunu?Yıktın mı sarsılmaz duvarlarını?Vazgeçtin mi ruhsuz yalanlarından?Gerçekten bi kişiyi sevip sevildiğini hissedebildin mi?Güvenebildin mi kimseye?Yoksa hala ben misin?Korkak küçük aptal kız... Eğer öyleyse bu mektubun bi intihar mektubundan farkı kalmamış demektir.Korkmadan mektubun altına annenin,babanın ve kardeşlerinin ismini yazıp onlardan özür dileyerek her şeye son verebilirsin.Tabii bunca yıl sonra bu cesareti kazanabildiysen. Hayır fiziki olmak zorunda değil.Kendini değil,geçmişindeki beni öldürmelisin.Bu benim intihar mektubum olmalı.Ben kim miyim? Ben Melek Öğretmen'in aptal dediği kızım hala. Ben Tuğçe'nin parmakları ve kilosuyla alay ettiği güvensiz kızım. Ben yolda yürürken en ufak bi seste yerinden zıplayan,geceleyin hala ablasının yanına sığınan kızım. Ben Bülent'in kafasına su şişesi attığı Görkem'in saçlarını yolduğu kızım. Ben yanında bile durmayacak arkadaşlarını savunurken salak damgası yiyen kızım. Ben ilkokul ve ortaokulda öğretmenleri ve arkadaşları tarafından psikolojik şiddete maruz kalan o kızım. Hatırlıyor musun en kalabalık bi yerde bile bi hiç olduğunu,kimsenin seni duymadığını? Sanki hiç orda olmamışsın gibi... Ben hayatı boyunca ailesi tarafından yetersiz görülmüş kızım. Ben hala geceleri sessizce ağlayan,gündüzleri gülümseyen kızım. Merhaba Gelecekteki Ben,ben 19 yaşınım. Hala annen ve baban bahsediyor mu seni hiç istemediklerinden?Baban bağırınca korkup yerinden sıçrıyor musun hala,yoksa artık onun gözlerine korkmadan bakabiliyor musun?Annen seni görüyor mu artık ablanın ve kardeşinin yanında,senin onun kızı olduğunu kabullenebilmiş mi?Seviyor mu artık seni? Hala yalanlar söylüyo musun çevrendekilere korkularını ve güvensizliğini gizlemek için? Çabalıyor musun hala en iyisi olmak için? Cevabın evetse bu mektubu şapşal şapşal gülerek değil gözlerin dolu dolu okuyosundur. Sen eğer hala sevgisiz,korkak küçük aptal kızsan bu mektubu hemen kapat çünkü o zaman geçmişindeki beni asla öldüremezsin.Ben bu mektubu o küçük aptal kıza yazmıyorum.Ben bu mektubu büyümüş,ayakları yere sağlam basan mutlu ve cesur kadına yazıyorum.O küçük aptal kız sadece senin gülerek hatırladığın bi anı olarak kalmalı geçmişinden gelen korkunç bi hayalet olarak değil. Insanlara daha az güven,daha az yalan söyle,daha az nefret et ve en önemlisi çok sev. Kendini mutlu etmek için çabala. Umut için var ol. Kimsenin seni ezmesine izin verme. Korkularınla yüzleş. Nerde,kiminle ne durumda olursan ol benim yapamadığımı yap kendini sev.Kendin için çabala.Umutlarımdaki o cesur kadın olmaktan asla vazgeçme.Kendi ayakları üstünde duran,kalbindeki iyiliği dışına vurmuş,kendine güvenen o kadın ol. Onların kurallarına değil kendi kurallarına uy. Ve bi daha asla onların kazanmasına izin verme. Sen benim dün geceki rüyam bugünkü hayalim yarınki gerçeğimsin. Sen geleceksin.Senden korkan insanların seni korkutmalarına asla izin verme. Sakın artık geriye dönüp bakma ben her ne kadar düşe kalka,tırnaklarımı duvarlara saplayarak buralara gelmiş olsam da hepsini yarınlar için senin için yaptım.Bunu asla unutma cesur kadın,artık o küçük aptal kız olamazsın.