A letter from June 29th, 2019

Dear FutureMe, سلام، امیدوارم وقتی این رو میخونی یاد همین لحظه بیفتی که چقدر گیج شده بودی و نمی دونستی چی در انتظارته؛ من این حس های کوچک و این صداهایی که هر از گاهی از ته دلم می شنوم رو باور دارم و میدونم که الکی نیستن اینا همونایی هستن که راه رو نشونت میدن خستم، از اینکه تو یه جایی از زندگیم هستم که نمیدونم باید چیکار کنم،خودم تنها ایستادم و فقط دارم اطرافم رو نگاه میکنم و هیچ چیز خاصی نمی بینم فقط یه چیز میبینم یه چیز که خیلی دوره، از اینجا شبیه ستاره هایی می مونه که چند میلیون سال نوری ازت دورن ولی تو میتونی از آسمان ببینیشون چون خیلی بزرگن و اون ستاره، رویای منه، رویایی که یه لحظه به !خودم اومدم و فهمیدم چه زود ازم گرفته شد طبق معمول حس خوبی ندارم، بازهم من گنگ شدم، از اینکه بی دلیل صبح از خواب پا میشم و روزنو شب میکنم و باز می خوابم و باز همون کارای تکراری...خستم از این وضعیت، میخوام دیگه تموم بشه میخوام دیگه این حس مضخرفو حس نکنم آیا واقعا ممکنه که یه دانشجوی داروساز بتونه مهندس شه؟! میتونه از این الفدونی نجات پیدا کنه؟ جرقه ی ته دلم و باور دارم و میدونم که میتونم شاید اینقدراعم زندگی بد نباشه من میخوام این دوره ی زهرماری زندگیم تموم شه، این که الکی میدی مدرسه بعد درساتوومیخونی هیچ اونم نمره درست حسابی نمیگیری بعد سال تموم میشه و بعد کنکور می رسه و تو هیچ نمیدونی قراره چیکار کنی با این وضع، پس دو سه سالی پشت کنکور میمونی مگه نه؟! خیلی دوره چرت و مضخرفیه، حالم ازش بهم میخوره بگذریم. میخواستم یه چیزی رو بهت بگم ... نمیدونم دیروز چی شد که فکر رفتن به سرم زد شب موقع رفتم مامانم برگشت و گفت یه نفر از آشناها توانسته تو یه آسمون قبول شه و تو یکی از دانشگاه های آلمان درس بخونه گفت شرایطش اینه که معدل باید بالای ۱۹ باشه بازم نمیدونم چی شد که یه حس ته دلم گفت باورش کن تو میتونی میبینی شاید یه چیز کوچیک باشه ولی این مهمه که تو جذبش کردی! میخوام وقتی اینو میتونی به خودت افتخار کنی به آشنایی که موقع نوشتنش ریخته شد امیدوارم موقع خودمون این هنوزم از همین ایمیل استفاده کنی از همین الان میخوام شروع کنم میخوام تبدیل به تو بشم همون که او باشد داشتم همون که یه چتر رو گرفت و بالا و بالاتر رفت همه زمین زیر پاش بود همونی که مامانش تو خوابش دیده بود همونی که تونست اینهمه سختی رو پشت سر بذاره همون ی که الان تو یه ور دنیای و داره با لبخند این نامه رو میتونه شایدم مثل الان داره گریه میکنه تو اینجایی امیدوارم موقع خوندمش منو به یاد بیاری منو فراموش نکن این روزا رو فراموش نکن آینده دور نیست آینده همینجاست تو داری هرلحظه بالاتر و بالاتر میدی و من از این پایین میتونم ّببینمت میترسم میترسم از اینکه از دستت بدم از اینکه تو خشم اما چرا که نه وقتی تو داری اینو میتونی پس تو وجود داری و تو این دنیا فقط یه نفر میتونه تو باشه چرا من نه؟! هی تو! این روزا رو فراموش نکن منو فراموش نکن امیدوارم تا وقتی که این نامه میاد دستت وجود داشته باشی به خودت مغرور نشو چون منو تو فاصله ی چندانی نداریم من فقط یه راه واسه رسیدن به توی انتی دارم و خودتم خوب میدونی چیه شاید امروز استارت و زدم اگه اینو می خونی هیچوقت پسرای بی تی اس رو فراموش نکن شاید اگه اونا رو نمی دیدی گریه هاشون و نمی دیدی به اهنگاشون گوش نمی کردی اینجا نبودی شاید اصلا نوشتن یه نامه به خودت به سرت نمی زد شاید این اونا بودن که راه رو برات نشون دادن یه راه بیشتر ندارم اونم اینکه هرروز تلاش کنم و یاد تو بیفتم اون آزمون رو خوب بدم میتونم تو باشم نه؟ امیدوارم نوشتن این روم تاثیر خوبی بذاره پرواز کن برو یه روز همه چی خوب میشه مطمئن باش من باورش دارم من همه ی جرقه هارو باور دارم تو هستی و تو کسی نیست جز من! تو چراغ منی من واسه به تو رسیدن هرکاری میکنم:)))