ben geldim

Bir çılgınlık yapıp kendime değil de utkuya mı yollasam gelecekten bir mektup diyorum da, bu çılgınlık değil düşüncesizlik olurdu. böyle mektupları yazarken hep önümüzdeki günlerin bana kötü şeyler getireceğini öngörerek yazarım. mesela derim ki, hala üzülüyor musun utkuyla olanlar için. onu özlüyor musun derim, hatta daha da acındırırım kendimi (yine kendime) ve derim ki geceleri ağlıyor musun. bunu yaparken gelecekte bu mektubun bana ulaştığı o zamanda yaşadıklarımın geçmişimde öngördüklerimin tam tersi olmaları temennisi vardır hep içimde. bir oyun oynarım yani. kiminle bilmiyorum. kaderle mi, -varsa- tanrıyla mı, kendimle mi. tesadüflerle. ufak, mikroskobik hamlelerle. nasıl hissettiğimi söylemeyeceğim şimdi. artık böyle oyunlar oynamak istemiyorum. ama şöyle bir şey vardı: ben bir adamı istiyordum. dum. umarım ölmem. en büyük beklentim bu olsun.