Oii, beca! Hoje é dia 10 de fevereiro.
Estamos em meio aos caos da vida. Mais uma vez, né? Esse começo de ano foi bem caótico, mas não tenho medo do que virá. Acho que nem a morte me assusta mais (ainda sinto um pouco de medo, não vou mentir). Estou cansada, acho que essa é uma palavra usada com frequência no meu cotidiano. Estou cansada. Cansada do trabalho. Cansada da casa. Cansada das mudanças. Cansada de tentar. Cansada de desistir. Cansada do novo. Cansada do celular. Cansada do cotidiano.
Estou precisando parar para me reavaliar. Passei por uma situação recente que me fez ver o quão doente eu estou. Como me submeti àquela situação? Como me permiti chegar àquele nível tão baixo? Acho que desci até às profundas do mais profundo oceano. Não me reconheço mais, mas anulo essa afirmação e sigo fingindo para não confrontar todo o caos escondido. Já vi inúmeras pessoas durante os meus diversos trabalhos. Passei por maus bocados neste início de ano. Uns de forma involuntária e outros com total consciência (e muito delírio). Enlouqueceu, meu bem? Acho que já enlouqueci faz tempo. Como permiti aquilo? Como disse e fui até àquilo? Isso me tortura.
Se sentir dúvida, a resposta é não. Não vá. Não diga. Não ouça. Apague e esqueça. Há vida depois de qualquer coisa que aconteça. Passe esse ano sozinha, esqueça o externo e foque no interno. Leia, se exercite, estudei, trabalhe e se cuide. Deus, sua mãe e você não te substituem por nada. É você quem faz isso. Você é importante e valiosa, Rebeca. Porquê se humilha por tão pouco? Você tem 18 anos, pare com isso! Esqueça relacionamentos durante este ano. Aguente mais um pouco, por favor! Se não conseguir, mude. A vida continua. A sua vida continua, independentemente de qualquer acontecimento. Veja o que aconteceu e use de exemplo para NUNCA mais se repetir.
Epilogue
9 months later
Oii, Beca! Estamos no finalzinho do ano, chegamos a dezembro.
Muita coisa aconteceu, mais coisas ruins do que boas. O nosso ano foi exaustivo, trabalhoso, tempestuoso e mais alguns sinônimos...
Unris iosacs de.
Tua rca,at e rerle vtloei tiahn aarp sami uam zve ssead oeudceqsi eu srevecer. Tuod atonr vsspoeíl é lnadoho ueq agoa,r ed es aoraiepnddz alenm,tere aaqtnu hine? mtd,aieuard sreorabv. Msai galo iassco nenmsia ssnao iadv até d,emo ams ons eíitrsrve uqe as semom etcamoecn me. Êovc tiesasd eesrbvo táse se odiconoamnd, vtsréaa e rdpeuane te ueq leedauq o cmettioenacon? e.
Vida,ud oãn rtpsaeso a teu o rcpoo é es. Nissiat oãn. Ueq ãno ãno faistean stxiee gloa. Elrgau. Seotl.
Asotcóic aon oomstenm rop setne oasasspm. Da tcara às eats 3h evseocnedr ostue rdauamgad.
Cbae rpo dnoea naiad abse e ocêv que eevd ravof, acfi oãn ri?as snaiist euq voêc te pro ãon. Et mbe rimlp,oo ue emu.
Baias raecbe elbrom tnahi utaor me 8 qeu eerspei euq da eitfinasa nrtdeua um uqe rhsao ods nvarada líiamf,a iap lmiuhih,e aa,rtspev bmloer vareseap ue na nos,a mosem sboande uqe ele me sa arca tsdao me e me opr de o opr oãn ueq eu eoomtsmn áj vseez uqe. Azdii ai qeu raech?g msi lee. Vhcae?ag oãn sam mreeps.
Aarp me ienrtnsaaemcolo ascoioãlç ed ãoprda mim eses ummoc é. A a oddvie etçisõasu não qeu advi imnah eutejndvu tseuo ersá às sz,eve aao,rg drrcamaeeu ietv di?saem nsoti ad oeadrmacdeun voiv equ que ou edoc euq haco. E sede avid opel d,unmo uurfot edse od etnho ohtne elpa. Premse u,xpa sam olvat que ed me gola áh ao sermep oassdap.
Em ,oh aiv b,aecer inoecf emb, eu faric et mu em se e nfecio esedsup seud outd adr ça…orba it. Oanqtu ume bootã ragao, suinazidvoal a que bme esvapiant eusot tees uteso. Tesá oa tecsoir pas”sdoa se“drreopn lene. Enrdnspo,deo bcae pasnae oetsu te. Ãno laeochs ao paodssa o sadaso,p tleov vrreevi ãno asm. Eedmv e ál aopsess iêxeiecsnpar rafic. Etepsenr zosniddapear aapr elev so o anapse.
Opaasds te o ieioapnmsr e oãn euq a vvisdia lee as siscoa diexe. A há opaesss sdtiensa s,oasic a,dvi ivdisav há emres e áh. ,adiv na ebm cmrehaesol vaid gsuamal ecsolheu uat que oatsru edl,as e ret ad steá te foarm em dout msaem coêv oesasps sossape oãn ter onã. Aistn es geaurins sois noã rpo. Ustroa tmgoas oarstg e ed saviár áh ti qeu vão.
Ou qeu piaémss uopsesm aum é uaglém o usas aritr de ehsrceol aspsoe coêv a,dvsi todso iirdteo rque noã e isso de direz. Rzfea sie eást evdo mue uqe ocãrçoa o tirste, asm. Himan sfansiaat plae maedevnces sa asm enmte. ”“se npedre o em. Mas oot-sel. Oa er:bsml-ee nerom noã anlis de uo daúvdi é ôicnomo,d.
Beeacr ãon em ceo,npdiece. Dvee equ aspos roaga sbae io,tef pro qeu o rdoe cêov ser misa. Dtuo psasa. As rpáerm,aoti os a edosr amtbém diav e rasmoe é. Euq acrha cura,pro ráast oãn o sma vai oracr e prasadeendteeems rhcaa êocv es. Rolf noã se rop nmiha tão oc,puo umceauqh.
This user has written an update to this letter.To see what they wrote, please
Press ← and → on your keyboard to move between
letters
Sign in to FutureMe
or use your email address
Create an account
or use your email address
FutureMe uses cookies, read how
Share this FutureMe letter
Copy the link to your clipboard:
Or share directly via social media:
Why is this inappropriate?