A letter from Nov 08, 2024

Dear FutureMe, hi sab? How are you? Musta naka? You know, out of all these times, tanang panahon nagsulat ko ug letter for you, pirme nalang jud anang mga panahong di ko okay, panahong gahilak ko, parehas napud karon, paita pud sab oi, gikapoy naman gyud kos kinabuhi sab, wala na, wala na akong kabrayt sab, mao nalang man untay naa ko promise down na jud kaayo ko, wala nako kabalo asa ko padulong sab, kada gabii nalang ko ga hilak, kada udto gahilak, tibuok hapon matulog, kapoy na kaayo ko, bisan unsaon nako pagpahuway di gyud mawala akong kakapoy nga gibati, i feel so alone sab, nga wala koy maingnan sakong problema, nga wala man lang koy mashareran, lisod na kaayo sab ba, kapoy na kaayo gyud ko, pero ikaw diha in the future, okay raka? Unta naman pls okay naka, kung unsa ni akong kasakit gibati ron unta wala rani sa kalipay na imong ginabati karon, pila paman gyud ka tuig ko mag ampo ug muhangyo nga mahimong malipayon? Gusto raman ko mabuhi, gusto rako malipay pero kapoy nagyud kaayo ko, usahay lami nalang gyud kaayo mamatay, kapoy na kaayo, lami dili mumata, lami mutakas sa tanang problema sa kalibutan, i still feel so alone sab, di pd ko gusto mushare kay i dont wantto be a burden to others. Wala na ang past nga sab, wala na ang kugihan nga sab, wala na focus sa improvement nga sab, wala na ang sab nga grabe magreflect. Wala na sya. Dili na sya ako. Wala nagyud sya. Gikapoy na kaayo ko. Puros kaguol, kakapoy, kasuko, kasakit nalang ang nagapuno sa akoa. Kapoy na. Kapoy na kaayo ko. Tabangi ko pls. Tabang pls. Gusto paman ko mabuhi. Gusto pako malipay, daghan pakog gusto maabot. Tabangi ko, tabang. Tabang nagyud ni. Hangyo nagyud kaayo ni. Kay sakit na kaayo. Mura nakog mawad ag buot. Gamay nalang kaayo feel nako mugive up nagyud ko. Kapoy na kaayo sab. Kapoy nagyud kaayo.