A letter from Sep 24, 2024

Dear FutureMe, Yine boş sancılar içinde misin yoksa bu kez değişecek misin onun merakıyla uzanıyorsun bi otel odasında. Kendini sevebildin mi? Güvendin mi, içindeki gücü görebildin mi Beyza? Aynadaki görüntünden memnun musun? Neden bu kadar acımasızsın kendine hep? Başardıkların, başaramadıkların, hislerin, yaptıkların neden bu kadar anlamsız oldu senin için? Hiçbir şey kolay olmadı. Çok yıprattı. Ne kadar kavga edersen o kadar karıştı hayat. Ama üstesinden geldin. Çözdün işleyişi, çünkü gerçekten istedin. İstediğinde yapamadığın çok az şey oldu. En önemlileriydi ama olsun. İşte bu yüzden seni sevmediğim için özür dilerim. Senden başka her şeye ve herkese çok değer verdiğim için senden özür dilerim. Yaptıklarını, yapabileceklerini küçümsediğim için, sana hiç güvenmediğim için özür dilerim. Dünden sesleniyorum sana. Dünkü Beyza'ya bunları çoktan aştığını, potansiyelini farkedip, kendini kabullendiğini ve sevdiğini hissederek bu cümlelerle veda etmiş olmanı diliyorum. Kimse sana güvenmedi, ben güveniyorum. Kimse inanmadı, ben inanıyorum. Kimse desteklemedi, ben hep seninleyim! Kendine şefkat göster. Seni çok seviyorum. Çok değerli ve yeterlisin! Seni bambaşka bulduğuma çok mutluyum.. 12:57 24 Eylül 2024 Taşkent, Özbekistan