A letter from Feb 17, 2023

Saat kaç olursa olsun beni arayabilirsin ancak efendin olmam artık. Mesaj atabilirsin susma hakkımı kullanırım, eskisi kadar katı değilim. Karşıma çıkabilirsin elbette. Sanki daha evvel seninle gönül bağım olmamış gibi burnumun dikine yürürüm, sen üzülürsün. Ağlayabilirsin bunu benim senin yüzünden olan hayata küskünlüğüme sayarsın. Ben halden falan anlamam artık, içebilirsin de iste o zaman bana gelme. Yaralarımı saran insanlar lazım bana, bir yara daha açan değil. Biz seninle olsak olsak, mahalleye rezil oluruz anca. İyisi mi sen otur, ağla, düşün, sigaranı yak. Ben artık uyursam geçer cinstenim benim seninle davam bitti. Benim sen diye bağıran yanım yok artık. Senile gülünmez, ağlanmaz bir yolda yürünmezmiş. Sen, verilmiş her emegin ziyan oluşuna şahit. Bu yazdıklarımı bir gün gel, yüzün tutarsa beraber okuruz. Bir ihtimal varsa bile ben yokum artık.