A letter from November 25th, 2020

Sevgili ben; Şuan Bursadayız. Evliyiz 1 yıldır. Çocuğumuz yok. Birçok sıkıntının derdin içinden çıktım geldim şuan sadece yaşıyorum. Pandemiden dolayı işsizim. Kendimi çoğu zaman yorgun ve halsiz hissediyorum. Sigarayı çoğalttım bu arada hep can sıkıntısından.. Umarım şuan çok iyiyimdir. Evli, mutlu, belki çocuklu😁. Birazda param olsa fena olmaz hani. Ve tabiki işim. Lütfen iş bulmuş ol. 30 yaşındasın artık kendini çok sev şuanda yazarken bile kalbindeki çocuğu kaybetme . Güzel olmaktan süslenmekten vazgeçme. Kilolarından da kurtulmuşsundur umarım . Şu yıllardır mücadelesini verdiğimiz. Kim var yanında şuan bilmiyorum . Hep hayalini kurduğun kızın mı yoksa yakışıklı oğlun mu? Canından çok sevdiğin Ali ordamı sarılın sımsıkı şimdi olduğu gibi. Arkadaşların çoğaldımı yoksa ıssız kadınmısın hala.. Lütfen sevdiğin yerde ve sevdiğin insanlarla musmutlu bir anında al bu mektubu.. Hep mutlu ol çok değerli olduğunu unutma. Seni seviyorum kendim. Canan♥️Ali